Otabek Bakirov: Juda ko‘pchilik yuqori lavozimda ishlaydigan rahbarlarning tushunchasida elektr energiya, gaz taʼminoti bizning ijtimoiy siyosatimizning davomi, degan tushuncha juda qattiq o‘rnashgan. Yaʼni, davlat ijtimoiy-siyosatining davomi, degan tushuncha shakllangan. Yaʼni, yuqorida siz bekorga to‘xtalmadingiz. Biz ijtimoiy davlatmiz, deb. Bu juda to‘g‘ri narsa. Lekin haqiqatdan ham gaz va elektr davlat ijtimoiy siyosatining davomimi, yaʼni bir qismimi?
Sherzod Xodjayev: Hozir shunday. Lekin uzoq vaqt bunday davom etolmaydi. Ijtimoiy siyosatning ajralmas bo‘lagi bo‘lib saqlanib boraversa, biznes elemantlari kam bo‘lgan sari birinchidan tarmoq rivojlanishi sustlashadi, ikkinchidan raqobat bo‘lmaydi va yakuniy natijada isteʼmolchi yutqazadi.
Otabek Bakirov: Yaʼni, ijtimoiy himoyaga muhtoj qatlamlar ko‘proq yutqazadi, shundaymi?
Sherzod Xodjayev: Hamma. Elektr energiyasi o‘chgandan keyin u mahallada muhtoj yoki muhtojmas deb o‘chmaydi. Bitta tuman yoki bitta mavze to‘liq o‘chadi. Yaʼni, yetkazib berilayotgan elektr energiyasining sifati yoki ko‘rsatilayotgan xizmatlarning sifati yildan yilga tushib boraversa, barcha toifadagi isteʼmolchilar yutqazadi.
Bu mavzuda aslida ekspertlarning fikri quyidagicha: aksariyat mamlakatlarda ijtimoiy himoyaga muhtoj aholi qatlami ijtimoiy himoya sifatida qandaydir moddiy, yaʼni pul sifatida oladi. Keyin elektr energiyaga to‘laydi, boshqa xarajatlarga sarflaydi. Eng to‘g‘ri yo‘nalish shu. Monetizatsiya. Lekin bunga bir kunda o‘tib bo‘lmaydi.
Jamiyat menga elektr energiyasi va tabiiy gazni arzon narxda yetkazib berish davlatni majburiyati, degan tushuncha bilan juda uzoq vaqt yashab kelgan. Bu to‘g‘ri yoki noto‘g‘ri degan tortushuv emas. Lekin shu tushuncha bo‘lgan. Bir kunda qanday qilib biz bundan voz kechamiz? Voz kecholmaymiz. Lekin baribir buni biznes muhitga aylantirish asosiy vazifamiz.
Ijtimoiy meʼyorlarni kiritamiz. Bu ham himoyalashning bir turi. Himoyaga muhtoj isteʼmolchi arzonroq oladi, muhtoj bo‘lmagan odam qimmatroq to‘laydi.
670
